سخنان حکیم ارد بزرگ(موضوع مهربانی)
سخنان حکیم ارد بزرگ(موضوع مهربانی)
سوگند به مهر که هيچ انديشه ايی بی آن توان ايستايی ندارد .
زيبايی در مهربانی است .
ماندگارترين نوا ، آهنگ مهربانی است .
مهری ماندگار مي ماند ، که در آن ادب و برخورد درست هويدا باشد .
مردي که نفس و مهر يک زن همراهي اش نمی کند ، همواره خويشتن را می
خراشد .
مهر و مهربانی درخشش باورهای پاک درون آدميان است .
پاکترین آرزوها ، در سينه مهربانان است .
آدميان تنها با مهر ، به یکدیگر گره می خورند .
بی هيچ چشم داشتی ، همواره مهربان باش .
درازای زندگی در بخشندگی و مهربانی است .
تنها نوای آموزگارانی در سينه شاگردان جاودانه می ماند که نوای مهربانی سر
می دهند .
کسانی که از درون مهربان خویش دور شده اند همواره زندگي را بر خود سخت
می کنند .
آواز مهربانی از هر سنگ نگاره ی ماندگار تر است .
خوی مهربان ، ریشه در سرشت گل ها دارد .
مهربانی گرامی ترین خوی آدميست .
هيچ دری به روی مهربانان بسته نخواهد ماند .
مهربان باش تا هرگز تنها نشوی .
مهربانان را باید ستایش نمود .
مهربانان دستان نوازشگر آسمانند .
برگزیده ایی ، چرا که با دلی خونين از نامردمی ها ، باز هم مهربانی و همراه ...
براستی مهربانان ، فرمانروایان گيتی اند .
جهان مهربان است ، به یاد آر بارش باران را ، که تپش زندگی و مهربانيست .
مهربانان ، از بد اندیشان می گذرند و با نوای پاکان روزگار ، همراه می گردند .
خوبان در ميانه مردم اند و پيش از آنکه نوای بينوایی برخيزد غمخوار و پرستارش
می گردند .
مهربانان شادی آفرینند .
مهربانان ، سرشت آسمانی و پاک خویش را به نمایش گذاشته اند .
دلباختگی ، پرواز بلند مهر است ، پس دلدادگان را باید ستود که مهربانی تنها پناه
آنهاست .
رستگاری در مهربانی است .
آیا ما مهربان هستيم ؟! آنگاه که در هنگامه دیدار نزدیکان و یا رهایی از رنج و
سختی ، جانداری را سر می بریم و با ریختن خونش و خوردن گوشتش جشن می
گيریم ؟ به جای این کارها درخت بکاریم ، نان و شيرینی ببخشایيم و دستگير
تنگدستان بوده و براستی مهربان باشيم.
مهرورزان نان و شيرینی می بخشایند ، گياهی بر زمين می کارند ، با گفتار
شيرین و شادی بخش خود ، لبخند را بر چهره همگان می آورند .
خوشبخت کسی است که در او مهر و دوستی لانه دارد .
آنکه همراه است و یاور ، هر نفس اش بهایی بی انتها دارد .
تنها راه ماندگاری هر کشش دوستانه ایی ، رسيدن به ساختاری یگانه است .
دوستی تنها برآیند نياز ما نيست ، از خودگذشتگی نخستين پایه دوستی است .
دوستی بيش از اندازه همانند دشمنی ترسناک است .
هيچ دوستی بهتر از تنهایی ، برای اندیشمندان در هنگامه بالندگی و پختگی
نيست .
برای آنکه دوستيمان پا برجا بماند بهتر است همواره ميانمان بازه ایی باشد .
اگر می خواهی دوستی ات پا برجا بماند ، هيچ گاه با دوستت همباز مشو .
همباز : شریک
به ارزش نگاه دوست زمانی پی می بری ، که در بند دشمنان و بدسگالان
باشی .
دوستی که نوميدنامه می خواند ، هميشه سوار بر تو و پيشدار دورخيزهای
بلندت خواهد بود .
هيچ گاه هماورد خویش را کوچک مپندار ، چون او بهترین دوست و انگيزه پيشرفت
و پویش است .
خموشی در برابر بدگویی از دوستان ، گونه ای دشمنی است .
دوستی و مهر ، اميد می آفریند ، و اميد نياز زندگيست .
کسی که در درون دوست ، در پی خود می گردد ، هيچ گاه او را نخواهد
شناخت .
دوستان زیاد برای یک نوجوان ، همانند آشيانه ساختن دهها کلاغ ، بر تاج نهال
گلی نازک است .
کاشانه ایی که جایگاه دوستان کوچه و بازار شد ، نوای گریه ها در سينه دارد .
دوستی با کسی که باورهایت را نمی پذیرد به جایی نخواهد رسيد .
مهر و سخنی که در یک شاخه گل است ، در سبد سبد شکوفه نيست .
سنگدلی ، تنهایی به بار می آورد .
خوشرویی هدیه ای است ، که کادو ندارد .
خوشرویی ، دارایی با ارزشی است.
جام زندگی را تنها با می ، مهر و دوستی پر کن .
